دیدگاه متقابل اعضای هیأت علمی ودستیاران بالینی نسبت به انطباق عملکرد آموزشی و بالینی با اخلاق حرفه ای در دانشگاه علوم پزشکی قزوین

مقدمه: دو گانگی در هویت حرفه ای اساتید پزشکی و دستیاران تخصصی، تعارض بین نقش آموزش و مراقبت از بیمار سبب گردیده تا مشکلاتی در سطح عملکرد حرفه ای پیش آید. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی دیدگاه اساتید و دستیاران بالینی درخصوص انطباق عملکرد آموزشی و بالینی با اخلاق حرفه ای طرح ریزی شد. روش ها: تمامی دستیاران تخصصی و اساتید بالینی مراکز آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال 1392 مورد مطالعه ای توصیفی مقطعی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های برگرفته از منابع اسلامی– ایرانی بود که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفت. پرسشنامه شامل سه قسمت اطلاعات دموگرافیک، عملکرد اخلاقی در حوزه های آموزشی و بالینی بود. داده ها با استفاده از آزمون های کای اسکوئر، کروسکال والیس و من ویتنی تحلیل شد. نتایج: در حوزه ی بالینی، بیش ترین و کم ترین امتیاز به ترتیب متعلق به حیطه ی وجدان کاری و حیطه اقرار به خطا بودکه در گروه اساتید 3/90% در مقابل 50 % ودر گروه دستیاران 93% در مقابل 1/62% بود. در حوزه آموزشی، بیش ترین مشکلات عملکردی شناخته شده اساتید و دستیاران به ترتیب عدم توجه به مشکلات آموزشی فراگیران (5/65%) و عدم مشارکت علاقمندانه در امر آموزش به دانشجویان ضعیف تر (8/68%) بود. نتیجه گیری: وضعیت عملکرد اخلاقی– حرفه ای اساتید و دستیاران براساس دیدگاه متقابل درحوزه های آموزشی و بالینی، در حد متوسط بود و با وضعیت مطلوب فاصله دارد؛ لذا پیشنهاد می گردد مداخلات جامع و مدونی جهت ارتقای عملکرد حرفه ای اساتید و دستیاران در مراکز آموزشی انجام گیرد تا فاصله ی کیفیت آموزش و مراقبت از بیماران کاهش یابد.